Het bergdorp Mogán ligt tien kilometer landinwaarts op zo’n 250 meter boven de zeespiegel. Het dorp lag vroeger vrij geïsoleerd in de Barranco de Mogán, de twaalf kilometer lange kloof die vanaf de zee landinwaarts ligt. In die tijd was het dorp vooral een toevluchtsoord voor kunstenaars.

De Barranco de Mogán wordt beschouwd als een van de vruchtbaarste valleien van het eiland, voornamelijk dankzij de stuwmeren die de vallei van water voorzien. Veel van de huizen zijn omgeven door dicht beplante tuinen, die vaak de aandacht van toeristen trekken. De goed onderhouden landhuizen en villa's zijn symbolen van de welvaart die de bewoners hebben verkregen door de landbouw.

Het subtropische klimaat biedt de beste omstandigheden voor de talloze kleine velden die door de hele vallei te vinden zijn. Hier worden citroenen, aubergines, papaja's, avocado's, pompoenen en bananen verbouwd. In de kassen, die tijdens een tour door de Barranco te zien zijn, worden voornamelijk snij- en sierbloemen voor de export gekweekt.

De op sommige plaatsen zeer steile weg die door de kloof loopt, slingert zich in haarspeldbochten omhoog. Hierbij komt de weg door de plaats Mogán, waarnaar de vallei is vernoemd en die tegelijkertijd het administratieve centrum van de gelijknamige gemeente in het zuidwesten van Gran Canaria is.

Het dal wordt steeds populairder onder wandelaars. Vooral de gunstig gelegen hoofdplaats biedt zich aan als startpunt voor enkele tochten.

Als men in het bovenste deel van de Barranco de Mogán bij Pie de la Cuesta in westelijke richting afslaat, komt men langs de bekende Azulejos, een blauw-groen glinsterende rotswand. Het in de rots gebonden natrium-ijzer-silicaat verkleurt door oxidatie en geeft de wand zijn uitzonderlijke kleur. Vooral als men uit de toeristische centra in het zuiden van het eiland komt, is de rots al van ver zichtbaar.