Het strand wordt beschouwd als een baai en strekt zich uit over ongeveer 40 meter. Het is op het zuiden gericht en wordt beschermd tegen de heersende winden dankzij de rotsachtige landtong genaamd Morro de Tufia (of het Tufia-schiereiland). Het heeft zeer aantrekkelijke zeebodems voor duikliefhebbers.
"De naam Tufia ademt zelf de essentie van een vervlogen tijdperk. De oorspronkelijke Guaire-nederzetting Taufia blijft tot op de dag van vandaag intact, steen op steen, zonder mortel. Het bekroont een kleine klif op een schiereiland met holen die gevaarlijk hangen, en die nog steeds als woningen worden gebruikt. Bezoekers beseffen al snel dat hun bezoek aan deze fascinerende archeologische nederzetting een spannende culturele avontuur gaat worden." Zo beschrijft de Telde-schrijver en naturalist José Luis González Ruano deze emblematische plek in zijn boek El Bosque de Tara (1995).
Vanwege de unieke kenmerken van Tufia zijn er een aantal beschermingsbevelen die op deze regio van toepassing zijn, zoals het Speciale Beschermingsgebied (ZEC in het Spaans), Gebied van Wetenschappelijk Belang en Kustvogelbeschermingsgebied. Evenzo werd het archeologische gebied op 5 juli 1973 uitgeroepen tot Historisch-Artistiek Monument en werd het volgens Wet 16/1985, betreffende het Historisch Erfgoed, verheven tot de categorie van Gebied van Cultureel Belang (BIC in het Spaans).
Voor een nauwkeurig beeld van het zandgebied van Tufia hoeven we niet verder te kijken dan de Telde-naturalistenschrijver José Manuel Espiño Meilán. In zijn boek Sendero ecológico por los arenales de Tufia (1987) beschrijft hij de zandlagen als "bijna uitgestorven fossielen, die zich op ongeveer 30 meter boven zeeniveau bevinden, als gevolg van de krimp veroorzaakt door de laatste erosieperiode die ook leidde tot de verheffing van het eiland. We kunnen kruislaagsgewijze structuur, typisch voor de door de wind gevormde zandafzettingen, observeren in de fossiele duinen die daar bewaard zijn gebleven, naast een exportverpakkingsmagazijn voor lokale landbouwproducten, met een irrigatievijver die dient voor de bestaande landbouwactiviteiten in de regio".
Een van de belangrijkste dingen is hoe je bij Tufia komt. U moet weten dat, hoewel de weg niet erg complex is, u een aantal onverharde gebieden kunt vinden, totdat u bij de parkeerplaats komt, waar u de auto kunt laten staan om een klein pad naar het strand af te gaan. Als u vanuit het zuiden over de weg komt, moet u afrit 13 richting Tufia nemen en de eerste afslag. Daarna kunt u niet meer verdwalen tot u uw bestemming bereikt.
Tufia is niet erg druk en niet erg toeristisch, dus het is raadzaam dat u alles neemt wat u nodig heeft voor de uren die u daar gaat doorbrengen; met andere woorden, water en voedsel. Er zijn geen winkels in Tufia.
Tot slot, en als aanbeveling, is het beter om te zorgen voor de uren van eb en vloed op het strand. Tufia is erg klein en als het tij opkomt kan het zijn dat je geen ruimte meer hebt om een handdoek te leggen, want die is amper 40 meter lang. Als dat zo is, kunt u altijd oversteken naar de andere kant, slechts 5 minuten naar het strand van Aguadulce, een breder strand van goudkleurig zand, maar zonder de charme die Tufia heeft.