Technische gegevens van de wandeling:

Afstand: ca. 7,79 kilometer
Hoogtemeters: ca. 658 meter
Duur: ca. 3-4 uur
Moeilijkheid: Middel / Zwaar

Condities: Optimaal

Algemene staat: Goede conditie, duidelijke bewegwijzering (behalve het gedeelte van Casas de Veneguera naar Hoya de la Salvia, waar paden kruisen). Let op in gebieden met los zand om uitglijden te voorkomen.

Traject A: Degollada de Tasarte – Casas de Veneguera

Het pad begint bij de Degollada de Tasarte aan de C-810. Hier splitsen twee ravijnen zich: naar het noordwesten (NW) het Barranco de Tasarte en naar het zuidwesten (SW) het Barranco de Veneguera.

Een markering bij de grens van de gemeente Mogán geeft het begin van het pad aan. Na een kleine afdaling gaat het pad in zigzag verder naar beneden langs het Lomo del Camino richting de nederzetting La Cogolla, met traditionele Canarische huizen tussen palmbomen. Een grote johannesbroodboom biedt een schaduwrijke plek om te rusten. Iets verderop staat een oude, goed bewaard gebleven broodoven.

We dalen verder af en verlaten het pad bij een groep bijenkorven, waar een onverharde weg begint. Langs enkele vervallen Canarische huizen is een deel van een vulkanische dijk zichtbaar op de rechterhelling van de kloof. We volgen de weg tot de Llanos del Gusano, waar de helling wat steiler wordt, en komen dan bij boomgaarden (El Riego, La Solana). De weg eindigt bij een magazijn voor een grote cactustuin in Casas de Veneguera.

Traject B: Casas de Veneguera – Cruz de Mogán-Mogán

Vanaf het pad dat naar Playa de Veneguera leidt, begint links een ander pad, waar een markeringspaal staat. De route is in goede staat en loopt tussen enkele huizen met landbouwgrond. We laten een betonpad links liggen en gaan rechtdoor, waarna we na een paar meter links afslaan bij een huis dat we rechts laten liggen. We bereiken een pad dat een baan kruist die naar de bodem van de kloof leidt. We steken deze over en volgen langs palmbomen, cactusvijgen en eucalyptus tot we bij een traditioneel huis met zadeldak komen (Huerta Vieja). Ongeveer vijftig meter verder gaat het pad links verder (let op de bewegwijzering), waar we een dicht palmwoud bereiken. Verderop wordt het moeilijker (veel vegetatie), ter hoogte van de Hoya de la Salvia. Daarna klimmen we in zigzag over een helder, geplaveid stuk tot we de Cruz de Mogán bereiken.

We dalen af naar Mogán via de Lomo de la Quinta. Op sommige plaatsen is de ondergrond wat glibberig door los materiaal. Andere delen zijn geplaveid en vergemakkelijken de afdaling. Na het passeren van een dorsvloer eindigt het pad bij een traditioneel huis en komen we op een pad dat, na het oversteken van de bedding van de kloof, door een gebied met boomgaarden (mango's, papaja's, vijgen) naar de weg C-812 leidt richting Playa de Mogán (markeringspaal tegenover de traditionele "casa del cura", ongeveer honderd meter van de kerk van Mogán).

Interpretatie:

Deze route loopt vrijwel in een rechte lijn, van de Bco. de Veneguera naar die van Mogán, waarbij de scheidslijn of kam tussen beide wordt doorkruist: de Cruz de Mogán. Bij de Degollada de Tasarte (het begin) genieten we van een prachtig panoramisch uitzicht: achter ons, naar het NW, liggen Tasarte en La Aldea; vooruit, naar het ZW (Veneguera), zien we de kam van Los Molinos, waarvan de namen (Cortijo de los Molinos, Corral de...) verwijzen naar de vestiging van een van de belangrijkste geitenboerderijen van de streek in het verleden; de Risco de las Tederas (Los Azulejos); recht vooruit, voorbij de Lomo de Veneguera en de Cruz de Mogán, het majestueuze silhouet van de Rampa de Tauro en op de bodem van de kloof, eerst de Finca de la Cogolla en naar rechts, vóór de Casas de Veneguera, enkele opvallende rotsen die deel uitmaken van een dijk die de kloof doorkruist van Los Molinos en verder gaat naar Los Quemados richting de Llanos de Ojeda (Inagua).

De route gaat verder de kloof in, te midden van een weelderige Cardonal-Tabaibal, met indrukwekkende grote cardones. Daartussen groeien de Cornicales, alsof ze beschutting zoeken. Als we goed kijken, zien we misschien de rups van de Esfinge de las Tabaibas, die zich voedt met de takken ervan. Naast tabaibas en cardones groeien er veel struiken, waaronder verodes, taginastes balos, balillos en tasaigos.

Kijkend naar de lucht is de kans groot dat we torenvalken zien zweven. Daarnaast komen we ook andere ingevoerde plantensoorten tegen, die geassocieerd worden met agrarische exploitatie; tuneras en pitas, die werden gebruikt om percelen af te bakenen, en johannesbroodbomen op de oude Finca de la Cogolla, een getuige van de bewoning, die sinds de prehistorie en later met de eerste kolonisten in kleine gehuchten, op deze plek heeft bestaan. Vóór we de Casas de Veneguera bereiken, komen we langs plantages met tropische gewassen (avocado en papaja) en citrusbomen, die ons de huidige ontwikkeling van de exportlandbouw tonen, met hun eigen infrastructuur (pakhuizen, putten, irrigatiesystemen, enz.); dit alles, het resultaat van grote menselijke inspanning door de generaties heen, waarvan we getuigen zijn langs de kloof tot aan het strand van Veneguera. Ook zullen we sporen vinden van commerciële agrarische exploitatie (bananen en tomaten) op boerderijen die nog steeds in bedrijf zijn.