Dit gebied bevindt zich in de hooglanden van het noorden van het eiland, in een klein gebied ten westen van de Barranco de Moya. Het bestaat uit vulkanische materialen van serie II en bevat het beste voorbeeld van fayal-brezal (heidebos) op Gran Canaria. Zoals andere beschermde gebieden op het eiland, draagt het bij aan het behoud van essentiële ecologische processen zoals de aanvulling van het grondwater en bodemerosiebescherming, dankzij zijn bosrijke karakter en goede staat van instandhouding.

Vegetatie

Het betreft een goed bewaard gebleven fayal-brezal, een overblijfsel van het bos dat vroeger het hele gebied tussen El Palmital en de Montaña de Gáldar bedekte. Onder de flora vallen endemische soorten op zoals de bicácaro (Canarina canariensis) en de esparraguera (Smilax canariensis), die, hoewel ze ook in andere laurierbossen van het eiland voorkomen, een hoge conserveringswaarde hebben. Ook andere boomsoorten zoals de wilde olijfboom (Olea europaea) en mastiekboom (Pistacia lentiscus) zijn prominent aanwezig, evenals struikvormige soorten zoals de granadillo (Hypericum canariense).

Fauna

Wat de dierensoorten betreft, komen in Inagua de meest typische soorten van het Canarische nevelwoud voor, met vogels en ongewervelden. Bovendien ligt binnen de grenzen van het reservaat de Presa de Mondragones, die vaak wordt bezocht door verschillende trekvogels en watervogels. Op deze plek kunnen onder andere de meerkoet (Fulica atra), waterhoen (Gallinula chloropus) en de kleine zilverreiger (Egretta garzetta) worden waargenomen.