Als het gaat om het maximaliseren van de waarde van het bezitten van meerdere woningen, staan verhuurders voor een keuze: woningen verhuren voor langdurig residentieel gebruik of ze omzetten in kortetermijn-vakantieverhuur. Beide opties bieden echter vergelijkbare winstgevendheid, waardoor de keuze vaak draait om juridische zekerheid in plaats van financieel gewin.
Volgens inzichten van verhuurbemiddelingsbureaus voor vakantieaccommodaties wordt de keuze voor kortetermijnverhuur niet gedreven door de potentiële verdiensten, maar door de zekerheid dat verhuurders hun eigendom kunnen terugkrijgen wanneer zij dat willen. Dit in tegenstelling tot langdurige residentiële verhuur, waar verhuurders zich steeds kwetsbaarder voelen door de nationale Huisvestingswet.
Winstgevendheid van vakantieverhuur
Het inkomen uit vakantieverhuur varieert afhankelijk van het type woning en de locatie, maar wordt doorgaans als hoger beschouwd dan bij langdurige verhuur. Voor een standaard appartement kunnen eigenaren rekenen op een gemiddeld bedrag van ongeveer € 60,00 per nacht, of € 1.800,00 per maand, aangezien woningen niet elke dag worden verhuurd. Dit bedrag lijkt misschien aantrekkelijker in vergelijking met de
€ 900,00 per maand die doorgaans wordt verdiend met langdurige verhuur. Echter, het bruto-inkomen van vakantiewoningen is onderhevig aan meer aftrekposten, zoals belastingen en beheerskosten.
Inkomsten uit vakantieverhuur worden volledig belast, in tegenstelling tot langdurige verhuur, waarvan de inkomsten slechts gedeeltelijk worden belast. Daarnaast verminderen beheerskosten, die ongeveer 20% van de inkomsten uitmaken, en schoonmaakkosten het netto-inkomen verder. Hierdoor zijn de uiteindelijke inkomsten uit vakantieverhuur vaak niet veel hoger dan die uit langdurige residentiële verhuur en is het aanzienlijk meer werk voor jou als eigenaar als je besluit het zelf te doen!
Juridische zekerheid als doorslaggevende factor
Ondanks de vergelijkbare financiële opbrengsten is de belangrijkste motivatie voor het kiezen van vakantieverhuur de grotere controle die verhuurders over hun eigendommen hebben. De mogelijkheid om het pand elke paar dagen te inspecteren en te beheren, biedt gemoedsrust die ontbreekt bij langdurige huurcontracten, waarbij verhuurders moeite kunnen hebben om hun eigendom terug te krijgen als huurders niet betalen.
De nationale Huisvestingswet heeft ervoor gezorgd dat verhuurders zich kwetsbaar voelen, aangezien het uitzetten van niet-betalende huurders lange juridische processen vereist, waaronder het indienen van klachten en het starten van gerechtelijke procedures. Dit gevoel van onzekerheid drijft veel woningeigenaren ertoe de voorkeur te geven aan vakantieverhuur.
Mogelijke verschuivingen op de huurmarkt
Er heerst een groeiend gevoel onder verhuurders dat als de overheid deze zorgen zou aanpakken door hen meer juridische bescherming te bieden, meer woningeigenaren zouden kiezen voor langdurige verhuur aan bewoners.
Dit zou helpen het aantal langdurige huurwoningen te verhogen en de woningcrisis te verlichten. Tot die tijd zal de trend richting vakantieverhuur waarschijnlijk aanhouden, gedreven door de wens naar juridische zekerheid en controle over eigendommen.
Bron: canarianweekly.com