Het Cabildo van Gran Canaria heeft een duidelijk doel bij de energietransitie, de volledige decarbonisatie tegen 2040. Hiervoor heeft het Cabildo nu een energietransitie-agenda openbaar gemaakt. Hierin wordt voorgesteld om vier zoutwaterpompaccumulatiecentrales aan de kust van het eiland te bouwen, vergelijkbaar met de Yanbaru-centrale in Okinawa (Japan), zie foto. Dit zou de opslagcapaciteit voor hernieuwbare energie op Gran Canaria aanzienlijk vergroten.

In de agenda wordt echter niet vermeld waar deze vier opslagplaatsen gebouwd zullen worden, alleen dat er drie in het noorden gepland zijn en één in het zuiden van het eiland. De verantwoordelijke minister, Rául García Brink, geeft echter aan dat er een studie is opgedragen om de exacte locaties te bepalen, waarschijnlijk in stedelijke gebieden, vooral aan de noordkust, "omdat daar de grootste energieproblemen bestaan en verwacht worden".

De minister verklaarde dat deze zoutwaterpompaccumulatiecentrales zouden bijdragen aan "het opslaan van het aandeel hernieuwbare overschotten die geen afname vinden (officieel 6,2% in 2023)". Dit zou uiteindelijk helpen bij het verbeteren van de integratie van hernieuwbare energie. De installaties zullen op land worden gebouwd en afhankelijk van de omvang tussen de 70 en 200 megawatt nominaal vermogen leveren. Bovendien moeten de waterreservoirs op een minimale hoogte van 200 meter boven zeeniveau worden gebouwd. Deze eigenschap is echter "op veel plaatsen op het eiland" aanwezig.

Net als bij de pompaccumulatiecentrale Salto de Chira zou hernieuwbare energie worden gebruikt om zeewater naar de bovenste tanks te pompen, om het vervolgens weer af te laten wanneer de vraag naar stroom dit vereist. Zo zou het opgeslagen water weer worden omgezet in hernieuwbare energie. Het grootste verschil is dat er geen water wordt ontzout, maar dat de kringloop met de zee wordt gemaakt.

De bouw van dergelijke opslagmogelijkheden is ook absoluut noodzakelijk. Volgens de huidige plannen zal het overschot aan hernieuwbare energie op Gran Canaria in 2030 ongeveer 30,4% bedragen. Dit overschot is verloren energie. Deze centrales zouden het overschot opnemen, zodat er slechts een verlies van 8,3% zou ontstaan. Het overschot ontstaat omdat er op Gran Canaria tegen 2030 minstens 575 megawatt uit zonneparken en 430 megawatt uit windmolenparken wordt gegenereerd.

Meer opslag naast de zoutwaterpompaccumulatiecentrales gepland

Naast de mogelijkheid om energie in water op te slaan, zijn er nog meer plannen opgenomen in de energietransitie-agenda. Ook wordt de installatie van batterij-installaties voorgesteld en wordt een mogelijke uitbreiding van de Salto de Chira naar het stuwmeer "Las Niñas" overwogen, dus een keten van drie in plaats van de twee tot nu toe betrokken stuwdammen.

Raúl García Brink wijst erop dat de inbedrijfstelling van de waterpompen "zo snel mogelijk" moet plaatsvinden, maar maakt duidelijk dat "de administratieve verwerking veel tijd kost", benadrukt dat het om "eenvoudiger en goedkopere" installaties gaat dan waterkrachtcentrales, en benadrukt ook dat "ze een effect hebben maar geen afval produceren".

Om ervoor te zorgen dat deze zoutwaterpompaccumulatiecentrales ook kunnen worden gerealiseerd, zet het Cabildo in op samenwerking tussen de overheid en particuliere investeerders. Hierover is waarschijnlijk al een vergadering geweest, waaraan 20 Canarische ondernemers hebben deelgenomen. Acht daarvan willen waarschijnlijk nog steeds het doel nastreven om "een publiek-private initiatief op te richten".

Bron: infos-grancanaria.com