Drastische maatregelen die zelfs de verwijdering van winkelcentra op het strand met zich mee kunnen brengen. Playa del Inglés, de iconische bestemming in het zuiden van Gran Canaria die tot bloei kwam tijdens de toeristische boom van de afgelopen decennia, staat voor een enorme uitdaging: de veroudering van een groot deel van haar winkelcentra. Veel van deze locaties, ooit bruisende centra van vermaak en winkelen, ogen tegenwoordig verlaten, met gesloten panden en een verouderde uitstraling die contrasteert met het moderne imago waarnaar de hedendaagse reiziger op zoek is. Tegen deze achtergrond komt de drastische maatregel om een "toeristische noodtoestand" uit te roepen naar voren als een gedurfde theorie – een mogelijke reddingsboei die het eilandbestuur van Gran Canaria de noodzakelijke instrumenten zou kunnen geven om een integrale herontwikkeling op gang te brengen.
Als we naar Europa kijken, hebben diverse bestemmingen al krachtige maatregelen genomen die, hoewel ze niet altijd formeel als "noodtoestand" worden bestempeld, wel functioneren als dringende ingrepen om hun toeristische model te herstructureren of te beschermen. Voorbeelden zoals de toegangstaks en het verbod op grote cruiseschepen in Venetië, de ambitieuze geleidelijke afschaffing van toeristische appartementen in Barcelona tegen 2028, de beperkingen op overmatig toerisme en cruises in Amsterdam, of de bezoekerslimiet in het historische centrum van Dubrovnik, tonen aan dat overheden bereid zijn drastisch op te treden wanneer de duurzaamheid van de bestemming in gevaar is. Deze acties suggereren dat het idee van een "toeristische noodtoestand" voor Playa del Inglés geen loutere theorie is, maar een mogelijke vonk voor de broodnodige en urgente heropleving.
Playa del Inglés–San Agustín (toeristisch gebied) registreerde 1.676.729 binnengekomen reizigers en 14.183.346 overnachtingen met een hotelbezettingsgraad van 79,67% (recente gegevens voor de gemeente San Bartolomé de Tirajana, waartoe Playa del Inglés behoort). De gemiddelde dagelijkse uitgave op Gran Canaria (Q1 2025) bedroeg 180,97 euro, en per reis wordt dit geschat op 1.731 euro per toerist (inclusief de vlucht). De gemiddelde uitgave exclusief vlucht bedroeg 1.196 euro. Britse en Duitse toeristen, die in Playa del Inglés de meerderheid vormen, behoren tot de grootste besteders.
De situatie is complex. Playa del Inglés ervaart, net als andere volwassen bestemmingen, de effecten van wat bekendstaat als "overtourism" in enkele van zijn vormen: overbelasting in het hoogseizoen, druk op de diensten en, in dit geval, een commerciële infrastructuur die zich niet heeft weten aan te passen. Maar in tegenstelling tot Venetië of Barcelona, waar de "noodtoestand" zich uit in de noodzaak om de toestroom of vakantieverhuur te beperken, zou op Gran Canaria de focus kunnen liggen op het vernieuwen van vitale ruimtes die de concurrentiekracht van de bestemming ondermijnen.
In theorie, ja. Als belangrijkste bestuursorgaan op het eiland beschikt het Cabildo over sleutelbevoegdheden op het gebied van ruimtelijke ordening, toerisme en economische stimulering. Een verklaring van deze aard, gesteund door een technisch rapport dat aantoont welk gevaar het verval van deze centra vormt voor de toeristische economie van het gebied, zou het aannemen van uitzonderlijke maatregelen kunnen rechtvaardigen. Dit zou niet alleen het versnellen van bureaucratische procedures voor vergunningen en bouwtoestemmingen inhouden, maar ook de mogelijkheid om specifieke economische middelen te mobiliseren, zowel publiek (Europese, nationale of eigen fondsen) als privaat, via stimulansen of samenwerkingskaders. Het doel zou duidelijk zijn: deze ruimtes transformeren in moderne commerciële en recreatieve complexen, in lijn met de verwachtingen van de toerist van de 21e eeuw. In extreme gevallen, en binnen een uitzonderlijk juridisch kader, zou zelfs gedwongen beheer of ingrijpen in verlaten panden kunnen worden overwogen om hun herontwikkeling te garanderen.
Bron: maspalomas24h