Meer dan 3.994 ligbedden, 1.997 parasols, 45 Balinese ligbedden, 9 kiosk-bars, 8 terrassen en 2 ticketkiosken. Zo presenteert zich het nieuwe exploitatiemodel van de kust van San Bartolomé de Tirajana: een massale ingreep — vermomd als groene modernisering — die het publieke gebruik herdefinieert van de grootste natuurlijke trekpleister in het zuiden van Gran Canaria.
Met een geplande investering van 8,5 miljoen euro en een geschatte jaarlijkse opbrengst van 2,1 miljoen euro, presenteert het door Coalición Canaria geleide gemeentebestuur een visie van het strand als “toegankelijker, duurzamer en innovatiever”. Maar achter deze technocratische en vriendelijke retoriek gaat een consolidatie schuil van een vernieuwde kustlijn, zoals touroperators en investeerders al jaren vragen.
“Menselijkere stranden, milieubewust engagement en gezinszones”, luidt de slogan die dit nieuwe model begeleidt. Een model dat bijvoorbeeld voorziet in een volledige vernieuwing van de beachvolleybalzone op Playa del Inglés, gescheiden van de ligbedden om “comfort en veiligheid” te garanderen. Of dat per kiosk terrassen tot 50 m² toestaat in de meeste delen van de gemeente.
“We hebben een moderniseringsplan voor de dienstverlening ontworpen dat de burger centraal stelt”, verklaarde wethouder Yilenia Vega (CC). Maar die “burger centraal” lijkt eerder de toerist met een hoog bestedingsvermogen te zijn, de beoogde gebruiker van de nieuwe Balinese ligbedden, designpergola’s en contactloze digitale betaalsystemen. Het is een verhaal waarin toegankelijkheid een abstract begrip is en duurzaamheid wordt gemeten in stijlvol bezette vierkante meters.
Het plan kreeg groen licht van de regering van de Canarische Eilanden, die toestemming gaf voor het gebruik van de maritiem-terrestrische publieke ruimte tot 2028, met enkele milieubeperkingen: een maximale bezetting van 10% in natuurlijke stranden en tot 50% in stedelijke zones, evenals de verplichting om het Beschermde Natuurgebied van de Duinen van Maspalomas niet te betreden. Noodzakelijke maatregelen, zeker, maar die verhullen de algemene trend niet: meer diensten, meer controle, meer winstgevendheid.
Als gebaar richting natuurbehoud blijft er een strook van 2.500 meter vrij van voorzieningen. Ook zal er een systeem voor capaciteitsmeting worden geïmplementeerd en komt er een uitvoerend comité tussen overheden om de schoonmaak en milieumonitoring te coördineren. Maar de werkelijke sleutel ligt in de manier waarop dit ecosysteem wordt beheerd: één enkele concessie voor alle diensten, wat een einde maakt aan de traditionele opsplitsing, maar het bedrijf centraliseert en de lokale operationele diversiteit elimineert.
In gebieden als Las Burras en San Agustín worden speeltuinen en nieuwe gezinsvoorzieningen opgenomen, met de bedoeling het gebruikersprofiel te diversifiëren. Maar zelfs die op het eerste gezicht goedbedoelde maatregelen lijken eerder gericht op het verfijnen van het toeristische product dan op het versterken van de positie van de bewoners.
“Met dit plan bereiken we een werkelijk evenwicht tussen behoud en ontwikkeling. De stranden blijven openbaar, natuurlijk en functioneel, maar met eersteklas voorzieningen”, verdedigt Alejandro Marichal, eerste loco-burgemeester en belangrijkste initiatiefnemer van het project. Toch stellen veel inwoners zich een andere vraag: van wie zijn de stranden echt, zodra de transformatie voltooid is?
Want wanneer een strand een beheersysteem, capaciteitssensoren, permanente bewaking en een netwerk van nauwkeurig geplande kiosken nodig heeft, is het misschien niet alleen de ervaring die verandert, maar ook de publieke aard van de ruimte zelf. Het project is al van start gegaan. Nu blijft de vraag of “menselijker” meer zal zijn dan slechts een verkiezingsslogan.
Bron: maspalomas24h